Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

15 χρόνια Ιμνια...

Αυτο το άρθρο δεν έχει  εθνικιστικό χαρακτήρα, απλά θεώρησα οτι είναι σωστό να μαθαίνουμε καποια πράγματα για την ιστορία της Ελλάδας...
Τα  παρακάτω αποσπάσματα είναι από τη συνέντευξη του  Δήμου Βερύκιου και μας μιλάει για το πώς "έζησε" αυτός τα Ιμνια...

"Κυριακή, περί τις 11 το πρωί της 28ης Ιανουαρίου του 1996, με ξυπνάει ένας «πράκτορας» συνάδελφος από το ραδιόφωνο του ΑΝΤ1, για να μου πει ανήσυχος: «Κάτι τρέχει δίπλα από την Κάλυμνο, σε μια βραχονησίδα. Κάποιοι έβαλαν μια τούρκικη σημαία και οι ναύαρχοι του Αμαρουσίου (Ν. Φωστιέρης και Γρ. Δεμέστιχα) είναι ανήσυχοι».
Να είμαι ειλικρινής, αρχικά δε δίνω μεγάλη σημασία. Φτιάχνω πρώτα καφέ και καθισμένος στον καναπέ του σπιτιού μου αποφασίζω να τηλεφωνήσω στον υφυπουργό Άμυνας, Ν. Κουρή. Μου απαντάει αμέσως στο τηλέφωνο, όπου και του αναφέρω την πληροφορία που είχα από τα σπλάχνα του ΑΝΤ1."

"Η πληροφορία του τουρκομαθή οδηγού του Γ. Λεβεντογιάννη επιβεβαιώνεται λίγο αργότερα από τους Αμερικανούς και μεταδίδεται από τους συναδέλφους που ήταν στη Βουλή! Εμείς –όπως και η στρατιωτική ηγεσία- παρακολουθούμε αμήχανοι τις εξελίξεις. Νιώθουμε να έχουμε χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια μας. Η μία ψυχρολουσία διαδέχεται την άλλη. Περί τις 6:30 το πρωί και ενώ έχει ανακοινωθεί η ταυτόχρονη αποχώρηση των ναυτικών δυνάμεων από την περιοχή των Ιμίων, σε ζωντανή σύνδεση καθώς είμαι, προσπαθώντας να αναλύσω τα όσα πέρασαν σαν κινηματογραφική ταινία μπροστά από τα μάτια μου τις τελευταίες ώρες, έρχεται και η επόμενη κατραπακιά. Βλέπω τον Γ. Τσακίρη να μου κάνει νόημα και με λοξές ματιές να προσπαθώ να διαβάσω τα χείλη του: «Χάσαμε ελικόπτερο στα Ίμια με τρεις αξιωματικούς», μου έλεγε για να το πω. Όμως, δεν το τολμώ. Προς στιγμήν, νομίζω ότι βλέπω παραισθήσεις. Δυστυχώς, όμως, δεν έβλεπα. Μου το γράφει και σε χαρτί, το οποίο και διαβάζω…
Στιγμές που δεν σβήνονται ποτέ από τη μνήμη όσων ζήσαμε αυτά τα δραματικά γεγονότα από πρώτο
χέρι…"
Εδώ ολόκληρη η συνέντευξη του Δ.Βερίκιου...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου